ازدواج بهتر

سابقه طرح ازدواج موقت در ایران به سال 1346 باز میگردد. در آن زمان شهید مطهری در مقالاتی در مجله زن روز به طرح مباحثی مربوط به زنان پرداختند که این مباحث در سال 1353 در قالب کتابی با مقدمه و پیشگفتاری از شهید مطهری با عنوان نظام حقوقی زن در اسلام به چاپ رسید.در این کتاب شهید مطهری از ازدواج موقت با عنوان ازدواج آزاد یاد میکند و آنرا برای دانشجویانی که توان ازدواج دائم ندارند به عنوان راهکار پیشنهاد میدهد.پس از آن در سال 1370 توسط مرحوم حجت الاسلام و المسلمین هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه مطرح و با مخالفت هایی روبرو شد.این موضوع مجددا در سال 1381 در قالب طرحی تحت عنوان خانه های عفاف مورد بحث قرار گرفت که این طرح مخالفان بسیاری داشت.آخرین بار درسال 1386 توسط وزیر کشور طرح شده و مجددا با آن به مخالفت پرداخته شد.

تحلیل های مختلفی پیرامون این طرح شکل گرفت . عمده تحلیل ها به نکات درستی اشاره کرده بودند . اما آنچه بیشتر باعث شد این طرح با شکست مواجه شود  دو عامل مهم بود.یک عامل اینکه ،  درست است که عنوان طرح عفاف و ازدواج موقت اسلامی بود اما در عمل نوعی ساماندهی زنان خیابانی بود.در اساسنامه این طرح مواردی چون جراحی برای جلوگیری از بارداری و گواهی سلامت مطرح شده بود و با توجه به شرایط آن زمان میتوان برداشت کرد که روح حاکم بر این طرح به نوعی راه اندازی مراکز فحشا با ظاهر اسلامی بود و از این رو به درستی متوقف شد.

نکته دوم ،فهم ایرانی از ازدواج بود.از آنجا که هنوز نسبت به ازدواج اسلامی فهم درستی در جامعه ایجاد نشده و ایرانیان علی رغم مسلمان بودن  و شیعه بودن کماکان طبق رسوم زرتشتی ازدواج میکنند.فهم ایرانی از ازدواج ،مردان انتخاب کننده و زنان انتخاب شونده هستند.لذا با این دیدگاه ازدواج موقت منفور ترین رابطه اجتماعی علی الخصوص برای زنان میشود .از هر خانمی بپرسید که اگر یک آقا به سراغ شما بیاید و بگوید میخواهد موقتا با شما ازدواج کند ناراحت شده و آن مرد را توهین کننده میخواند و با ناراحتی میگوید مگر من زن خیابانی هستم که اینگونه با من برخورد میکنید.

دریک نگاه این حرف  حق است .واقعا چنین درخواستی از زنان موهن است.اما نکته ای که درمورد ازدواج اسلامی است و در ایران به طور کلی مورد غفلت قرار گرفته این است که موضوع ازدواج (دائم یا موقت ) کاملا متفاوت با آنچیزی است که در ایران فهم شده.اگر ازدواج اسلامی را دقیق بنگریم در می یابیم که ازدواج و پیشنهاد ازدواج از سمت زن آغاز شده و این مرد است که بله میگوید.

بر این اساس ازدواج موقت به این معنا نیست که مردی موقتا زنی را به عنوان همسر انتخاب کند.بلکه به این معنا است که زنان در اسلام در انتخاب همسر آزادند نه فقط در انتخاب همسر بلکه در مدت ازدواج با مرد مورد علاقه خود هم آزاد گذاشته شدند.این تبیین دیگر مورد تنفر زنان واقع نمیشود بلکه پذیرفتنی ترین قرار داد اجتماعی است.

به طرح خانه های عفاف باید به دیده شک نگریست . زیرا در جامعه ایرانی که مردان زنان را انتخاب میکند طرح ازدواج موقت برای جامعه فهم نشده و بدیهی است که مورد تنفر واقع شود و تنها از طرح آن دو هدف متصور است 1) رواج فحشا با ظاهری شرعی 2) از بین بردن و بد نام کردن ازدواج موقت برای همیشه زیرا در جامعه ای که ازدواج موقت اینگونه دیده میشود نشان دار کردن و شناسنامه دار کردن افرادی که ازدواج موقت میکنند نوعی توهین به زنان و مردانی است که اینکار را انجام میدهند.

در حالی که نگرش صحیح به ازدواج موقت نه تنها نیاز به راه اندازی خانه های عفاف برای ثبت آن ندارد بلکه دید درست به ازدواج موقت باید با این راهبرد تبیین میشد که همه خانه ها در ایران خانه ی عفاف است زیرا ازدواج موقتی که از سمت زن آغاز شود نه مختص زنان خاص بلکه خواسته تمام زنان و دخترانی است که میخواهند در انتخاب همسر آزاد باشند . با این رویکرد تمام خانه ها خانه عفاف میشود.

نظرات  (۱)

عمل شرم آوری است و باید ریشه کن شود
پاسخ:
ترویج ازدواج تنها راه ریشه کن سازی اعمال شرم آور است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی